اباق (مفردات‌نهج‌البلاغه)اباق از مفردات نهج البلاغه به معنای خشم و قهر، ـ یک‌بار در قرآن و یک‌بار در بیان امام علی (علیه‌السلام) آمده است ـ به برده‌ای که از مولای خود فرار کند، گفته می‌شود. ۱ - مفهومشناسیرفتن در حال خشم و قهر، چنان‌که یک‌دفعه در قرآن آمده: «اِذْ اَبَقَ اِلَی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ» و دفعه‌ی دیگر فرموده: «وَ ذَا النُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغٰاضِباً»، و این‌که آن‌را فرار عبد از مولایش گفته‌اند، قهر و غضب نیز در آن ملحوظ است، این کلمه فقط یک‌بار آن‌هم به لفظ فاعل «آبق» در «نهج البلاغه» آمده است. ۲ - برحذر داشتن از دنیاگراییآن حضرت به حارث اعور می‌نویسد: «و ایّاک ان ینزل بک الموت و انت ابق من ربک فی طلب الدنیا؛ بترس از آنکه مرگ بر تو نازل شود در حالی‌که با خدایت در طلب دنیا در قهرباشی.» ۳ - پانویس
۴ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اباق»، ص۲۲. |